Praca z perspektywy osoby niepełnosprawnej
Jedną z najważniejszych ludzkich potrzeb jest potrzeba samorealizacji. Dotyczy to również osób niepełnosprawnych, które w naszym społeczeństwie stoją na równi z osobami niemającymi żadnych dysfunkcji. Zaspokajanie tej potrzeby sprzyja utrzymywaniu dobrego samopoczucia, satysfakcji i zadowolenia z siebie. Samorealizacja wzmacnia także poczucie własnej wartości, które motywuje do pracy nad rozwojem osobistym. Istnieje wiele sposobów na zaspokajanie potrzeb samorealizacji. Jednym z nich niewątpliwie jest praca, która stanowi nie tylko źródło dochodu i utrzymania, ale również aktywność, która dla osoby niepełnosprawnej jest kluczowym elementem życia. Będąc osobą niewidomą absolutnie nie wyobrażam sobie życia bez zajmowania się konkretną działalnością, mianowicie bez pracy, czy studiów. Podejmowanie aktywności sprawia, że czuję się dowartościowana i użyteczna społecznie.
Z tego względu właśnie chciałabym się skoncentrować na podejmowaniu pracy przez osoby niepełnosprawne. Dawniej możliwości pracy dla osób z dysfunkcjami było zdecydowanie bardziej ograniczone w porównaniu do obecnej sytuacji. Wystarczy cofnąć się chociażby do drugiej połowy ostatniego stólecia, gdy niepełnosprawni zajmowali się podrzędnymi pracami fizycznymi, albo wychodzili na ulicę z kapeluszem, albo inną czapką licząc na to, że ktoś życzliwy ulituje się i wrzuci parę groszy.
Dzisiaj sytuacja osób niepełnosprawnych na rynku pracy jest o niebo lepsza. Choć mimo wszystko do ideału jeszcze trochę brakuje, to jednak zawsze znajdzie się sposób na znalezienie zatrudnienia. Z własnego doświadczenia wiem, że wśród osób niepełnosprawnych dominują pracownicy, których stanowiska pracy mieszczą się w ich własnych domach. Jest to tryb tak zwanej pracy zdalnej, którą można wykonywać z każdego miejsca, będąc wyposażonym w komputer ze stałym łączem internetowym. Praca na komputerze daje osobom niepełnosprawnym szereg możliwości – zaczynając od prowadzenia bloga, poprzez tworzenie baz danych w arkuszu kalkulacyjnym, a skończywszy na zamieszczaniu ogłoszeń w mediach społecznościowych. Z tego rodzaju pracy można czerpać satysfakcję i zadowolenie. Wystarczy odkryć swój talent, wyćwiczyć umiejętności i znaleźć odpowiednie dla siebie zajęcie. To nic nie kosztuje, a wręcz nawet bardzo się opłaca.
Praca daje osobie niepełnosprawnej niezależność, nie tylko finansową – przede wszystkim społeczną. Człowieka, który pracuje postrzega się jako osobę zaradną i przedsiębiorczą, która ma wiele do zaoferowania. Pracując na swoje utrzymanie osoba niepełnosprawna pokazuje, że chce się rozwijać, inwestować w siebie i wchodzić w interakcję z innymi ludźmi. Daje także do zrozumienia swojemu otoczeniu, że nie jest jej obojętne to, co sobą reprezentuje.
Podjęcie pracy jest dla osób niepełnosprawnych także doskonałą okazją do przełamywania barier i do obalania przekonań, które kiedyś głęboko zakorzeniły się w psychice, jak na przykład stwierdzenie, „Skoro jestem niepełnosprawna, to do niczego się nie nadaję i z niczym sobie nie poradzę.”. Wystarczy podjąć ten pierwszy krok, czyli znaleźć odpowiednią dla siebie firmę, złożyć CV (czasem także list motywacyjny) pamiętając, że nie należy się poddawać. Co za tym idzie, nie warto poprzestawać na złożeniu dokumentów do jednej firmy.
Na wszystkich etapach ścieżki zawodowej osobom niepełnosprawnym pomagają firmy pośredniczące. Wspierają pracowników podczas rekrutacji, oraz w załatwianiu wszystkich formalności koniecznych do podjęcia pracy. Następnie świeżo upieczony pracownik zapoznaje się ze swoim koordynatorem, od którego dostaje polecenia służbowe, a także potrzebne wsparcie. Do takich firm należy między innymi BPO Network wraz z Ogólnopolskim Biurem Pracy Osób Niepełnosprawnych. BPO Network jest pośrednikiem między firmą zatrudniającą osobę niepełnosprawną a pracownikiem. Dzięki pośrednikowi niepełnosprawny pracownik ma możliwość wykonywania swoich obowiązków w miłej, przyjaznej atmosferze, oraz z uwzględnieniem wszystkich praw ustawowych. Tak, jak wcześniej wspomniałam, praca z BPO Network również w większości przypadków odbywa się w bezpiecznych, domowych warunkach, co nie wyklucza stałego kontaktu pracownika z koordynatorem w godzinach pracy. Jednocześnie nie obejdzie się bez chwili przerwy na ciepłą kawkę, czy herbatkę, która dodaje sił do dalszych działań. Czyż nie jest to przyjemna praca?
Myślę, że takie warunki pracy, jakie obecnie mają zapewnione osoby niepełnosprawne są całkiem dobre i zachęcające do pracy. Dlatego bardzo chciałabym zachęcić do podjęcia pracy wszystkie osoby, które jakkolwiek wahają się, czy na pewno jest to dobry pomysł, albo mają opór spowodowany mniejszym, lub większym deficytem wiary w siebie. Osiągając w pracy dobre wyniki zyskacie satysfakcję, zadowolenie i uwierzycie, że się da! Jednocześnie zapewniam Was, że ani przez chwilę nie żałowałam tego, że podjęłam pracę. Cieszę się z niezależności, którą daje mi praca i marzę o tym, żeby zarazić tą radością jak najwięcej Osób, żeby z zapałem podejmowały aktywność zawodową.
Klaudia BPO Network